ბალდახინების მოყვარული სულაც არა ვარ,

გარეგან პატივს ვერ მივიჩნევ ღირსად პატივის,

უკვდავებისთვის ოსტატურად არ ვყრი ბალავარს, -

ის უკვდავებაც მოკვდავია თვით ოსტატივით.

გაკოტრებულა განდიდებისს ყველა მსურველი,

არ შერგებია ნეტარება დაფნის მაძებარს,

დამტკბარ წუმპეზე ვინც გაცვალა მიწის სურნელი,

ის უძვირფასეს ატლასებსაც დაფლეთს ზაზებად.

მე კი შენს გულში დამაყენე მორჩილ მსახურად,

არ იცოტავო ჩემი მცირე შემონაწირი,

ალალი გულით სიყვარულის ფრთებს მოგახურავ,

რომ მუდამ დარჩე განუყოფლად ჩემი ნაწილი.

განვედ მაცდურო! თუმც არვის აქვს ძალა შენდენი,

სულს ამბოხებულს გალიაში ვეღარ შედენი!