სანელებელსაც ხშირად ვხმარობთ გაორკეცებით

და გვიხარია, თუ სიცხარემ მადა მოგვგვარა,

თუ მოვიწამლეთ, იმავ წუთში წამალს ვეცემით,

თუმც მოწამლულებს მისი შხამი გვწამლავს ორგვარად.

„შენც მოგბეზრდაო ტრფობის სიტკბო“თითქოს ჩამესმა,

და მეც შხამს ვეძებ საკუთარი თავის ჯალათი,

უჯანმრთელესმა, უმხნევესმა, უჯანსაღესმა,

ავადმყოფობა დავიბრალე ძალისძალათი.

არ მაპატია სიყვარულმა ჩემი მზაკვრობა,

ავადმყოფობას გადამყარა მართლა საშინელს,

სხეულის მოშლაც შევიგრძენ და სულის ჩაქრობაც,

შეშინებული ნამდვილ წამლებს ვეცი მაშინვე.

მაგრამ ცხოვრებამ ერთი მწარე სიბრძნე გამანდო:

წამალიც მწამლავს, რადგან შენით მართლა ვავადობ.