თუმც ალამაზებ შენს ცოდვიან ზნეს და ქმედებას,

თუმცა მშვენებაც გარეგნულად გრჩება უცვლელი,

ცოდვა ყოველი სამარცხვინო ლაქად გედება,

რადგანაც ჭიას ვერ გაუძლებს ვარდის ფურცელი.

შენს გასაჭორად ზოგჯერ თავს რომ გამოიდებენ,

შენვე მაქებრად გარდიქცევა შენი მძახველი,

და უნებურად ყველა მღერის შენს სადიდებელს,

ვინმემ შემთხვევით თუ ახსენა შენი სახელი.

და დაებადა სილამაზეს ცოდვის ტარება,

სასახლედ შენ რომ აგირჩია მანკიერებამ,

მაგრამ ვერავინ იგრძნო შენი გადაგვარება,

რადგან მშვენების შემხედვარეთ ბანგი ერევა.

არ გათამამნე, გიჯობს ჩემთვის ყურის დაგდება:

უდერობით უბასრესი ხმალიც ბლაგვდება.